یا امام رضا
حتما می دونین که 11 ذیقعده یا اول آذر روز ولادت امام رضا (ع) هستش.
توی کتاب منتهی الامال اومده که
شیخ صدوق به نقل از نجمه مادر حضرت روایت کرده است که گفت:
چون به فرزند بزرگوار خود حامله شدم به هیچ وجه سنگینی و حمل در خود احساس نمی کردم و چون به خواب می رفتم صدای تسبیح و تهلیل و تمجید حق تعالی از شکم خود می شنیدم و خائف و ترسان می شدم و چون بیدار می شدم صدائی نمی شنیدم .چون آن فرزند سعادتمند متولد شد دستهای خود را بر زمین گذاشت و سر مطهر خود را بسوی آسمان بلند کرد و لبهای مبارکش حرکت میکرد و سخنی می گفت که من نمی فهمیدم، در آن ساعت حضرت امام موسی (کاظم) (ع) به نزد من آمد و فرمود : گوارا باد ترا ای نجمه کرامت پروردگار تو ، پس آن فرزند سعادتمند را در جامه ی سفیدی پیچیده و به آن حضرت دادم ، حضرت در گوش چپش اقامه گفت و آب فرات طلبید و کامش را به آن آب برداشت. پس به دست من داد و فرمود : بگیر این را که بقیه ی خدا است در زمین و حجت خدا است بعد از من.
حتما دلتون هوای صحن و سراشو کرده ! میگن مهم نیته ،از همین راه دور هم میشه زیارت کرد ، سلام داد و عرض تبریک...و عیدی گرفت!!!پس بد نیست ماهم با پای دلمون راهی زیارتش بشیم...اگه شما هم مایلین، بسم الله!
از دور که به گنبد خیره بشی انگار شوق زیارت تو دل بیشتر میشه و هرچی به حرم نزدیک و نزدیک تر بشی انگار دل بیشتر باهاش گره میخوره ..به صحن که رسیدی ادب میکنی و اذن دخول رو شروع میکنی :" اللهم انی وقفت علی باب من ابواب بیوت نبیک ..."
دیگه اشکه که آدمو رو حالی به حالی میکنه .قدمها رو آرومتر بر میداری. روبروت یک صحنِ که به ضریح منتهی میشه،همه جا چراغونی شده.. نوره که فضا رو پر کرده، همهمه و اشتیاق زیاد مردم تورم به وجد میاره ، اما با طمأنینه ی بیشتری به سمت ضریح میری..
چون وجود آقا رو حس میکنی.
کم کم ضریح رو هم می بینی ،چی قرار بود بگی؟
.jpg)
السلام علیک
یا علی ابن موسی الرضا ...
حس میکنی آقا جوابت رو میده؟
گوشها رو تیز کن!
بگو با دل اومدم حرم شما رو زیارت کنم. شما که غریب الغربائی، شما که معین الضعفائی به من هم نظری بفرما. آقا!!! من هم زائر شمام ...اومدم عرض ارادتی کنم..اومدم سلامی بدمو روز ولادت شما رو تبریک بگم.
..
راه ما ، راه سیدالشهدا است و آنان که پای یقین در این راه نهاده اند ، آرزوی سر باختن دارند تا به ذبیح الله اعظم از همه نزدیک تر شوند. (شهید آوینی)